14/07 Navarrete – Najèra We missen de goedlachse Julia, Drake, de fotochinees, Henri en Claudia, Myriam en Stefano. Het is nu wel al heel lang geleden dat we één van hen nog gezien hebben. We vragen ons zelfs af waar alle peregrino’s in godsnaam gebleven zijn. We lopen nu stukken van onze dag zonder ook maar één
Onder het motto: het oor wil ook wel wat, hierbij the one and only Camino Playlist Smurfenlied – Pierre Kartner Que si, Que no – Jody Bernal Requiem K 626 Lacrimosa – Mozart Keep on Running – The Spencer Davis Group 1973 – James Blunt Fragile – Sting Hero – Family of the Year This
13/07 Navara-Navarrete Navarrete zien en sterven We hebben onze gewoontes en routines al een beetje te pakken na een kleine week onderweg. Zo stippelt Matis altijd de routes uit, hij is tenslotte de man van de getallen, en hij kiest ook de Albergues en waar we gaan eten. Ik mag dan weer altijd als eerste
-Viana De vrijwilligers van The Pilgrims Oasis vragen of we willen blijven voor de Jesus meditation. Ik had al langer een flauw vermoeden dat ze het gesprek naar God wilden sturen, want vooral Wes, de man van het vriendelijke Canadese koppel, neemt elke gelegenheid met twee handen aan om de woorden FAITH, TRUST and BELIEVE in
12/07 Los Arcos – Viana De Belgen, die vrijwilligerswerk doen in Los Arcos voor het Vlaams Compostelagenootschap, wisselen elkaar iedere veertien dagen af om de pelgrims wegwijs te maken in het schooltje dat helemaal omgebouwd is tot refuge. Het lijkt wel een soort veldhospitaal, maar de douche werkt prima en er is een wasdraad van wel
11/07 Estella – Los Arcos Op de zandkleurige stenen buitenmuur van onze Albergue hangt een thermometer, die gaf gisteren zo maar eventjes veertig graden aan. Het is hier verdomd warm. We nemen het zekere voor het onzekere en staan al ruim voor zessen op straat. Vlak voor we het oude stadcentrum bereiken, merkt Matis dat
10/07 Puente la Reina- Estella Om iets na vijven al, lang voor zonsopgang, lopen we met kleine lampjes op ons hoofd het kleine stadscentrum uit. We hadden voor een kamer met ontbijt betaald en toen we vanochtend de keuken binnenliepen stonden er zeker tien toastbroden klaar met confituur en verschillende pakken cornflakes. ‘Ow-la, kijk eens
9/07 Arre – Pamplona – Puente la Reina Alleen wat functioneel is mag blijven. De camino is onverbiddelijk op dat vlak. Met heel veel pijn in mijn hart, laat ik bij het ochtendkrieken, mijn twee mooie nieuwe shorts achter. Ik denk wel dat de hospita hier heel blij mee gaat zijn. Als ik mijn favoriete
08/07 Zubiri-Arre (vervolg) De hospita ziet mijn gezicht en stelt ons op slag een kamer alleen voor. Niet bij de grote luide troep peregrino’s, maar in het deel waar de pastoor vroeger woonde. Ze waarschuwt ons wel dat het niet zo veel soeps is en dat de kleuren terrible zijn, wie kiest er nu voor
And I walked off you, and I walked off an old me Het kleine kamertje is klein. Op zijn minst moeten we niet samen met andere mensen slapen vannacht. Dat trek ik nu niet. Ik ga niet zoals Matis meteen op bed liggen. Eerst gaat die rugzak helemaal leeg! Ik spreid alles wat in mijn